Wanneer kennis tegenwerkt: hoe meer inzicht het groepswelzijn kan schaden

AmsterdamGroter inzicht kan samenwerking soms bemoeilijken, vooral wanneer mensen zich richten op hun eigen voordelen. Als meer mensen precies weten welke risico's en voordelen het dragen van mondkapjes met zich meebrengt, zouden ze kunnen besluiten dat het voor henzelf niet de moeite waard is, ondanks de voordelen voor de gemeenschap.

De auteurs hebben een theoretisch model ontwikkeld genaamd het Basisspel. In dit model nemen twee spelers beslissingen om hun persoonlijke beloningen te maximaliseren. Hier is een overzicht van wat er gebeurt:

• Elke speler kiest uit twee mogelijke acties.
• In totaal zijn er vier actiecombinaties, elk met verschillende opbrengsten.
• Het doel is om de hoogste persoonlijke opbrengst te behalen.
• Meer weten over deze keuzes kan wederzijdse samenwerking minder aantrekkelijk maken.

Deze situatie lijkt op het Dilemma van de Gevangene, waarbij individuen moeten kiezen tussen wederzijdse samenwerking of persoonlijk voordeel ten koste van hun partner. Verrassend genoeg toonde de studie aan dat beter inzicht in beloningen juist tot slechtere uitkomsten voor iedereen kan leiden.

De auteurs stellen dat deze bevindingen ook op echte situaties van toepassing zijn. Bijvoorbeeld, bij het opstellen van wetten of beleid, moeten we, vanwege het onbekende van toekomstige problemen, zorgvuldig anticiperen en plannen. Ze benadrukken dat veel wetten die zijn ontwikkeld om toekomstige problemen te voorkomen, aanzienlijke voordelen hebben opgeleverd.

Basu en Weibull roepen zowel beleidsmakers als het algemene publiek op tot actie. Het is cruciaal om nu maatregelen te nemen om toekomstige problemen door wetenschappelijke vooruitgang te voorkomen. Ze benadrukken het belang van bescherming tegen mogelijke negatieve gevolgen van nieuwe kennis, zelfs als we nog niet weten welke maatregelen dat zouden moeten zijn.

Individu versus groep

Het onderzoek onthult een spanning tussen individuele acties en groepswelzijn. Wanneer mensen zich richten op persoonlijk gewin, kunnen de voordelen voor de groep in het gedrang komen. Dit gebeurt wanneer individuen hun diepere begrip van een situatie gebruiken om hun eigen belangen voorop te stellen. Hier volgen enkele belangrijke bevindingen uit het onderzoek:

• Uitgebreide kennis kan leiden tot egoïstisch gedrag.
• Individuele keuzes sluiten mogelijk niet aan bij groepsbelangen.
• Kansen voor samenwerking kunnen over het hoofd worden gezien.

Inzicht in de wetenschap achter waarom iemand wel of geen mondkapje draagt, kan leiden tot beslissingen die persoonlijke comfort boven de volksgezondheid stellen. Uit dit onderzoek blijkt dat hoe meer sommige mensen weten, hoe minder ze samenwerken voor het algemeen belang. Wanneer persoonlijke voordelen duidelijk en direct zijn, worden ze vaak belangrijker dan mogelijke collectieve opbrengsten.

Het onderzoek introduceert het idee van een "kennisvloek." Dit houdt in dat meer informatie niet altijd tot betere resultaten leidt voor alle betrokkenen. Wanneer slechts een handjevol mensen deze nieuwe kennis bezit, kan dit tot onevenwichtigheden leiden. Deze onevenwichtigheden zorgen ervoor dat mensen acties ondernemen die hun eigen belangen dienen, mogelijk ten koste van de groep.

De studie benadrukt hoe moeilijk het kan zijn om beleid te maken. Naarmate experts nieuwe inzichten opdoen, moeten beleidsmaatregelen mogelijk steeds worden aangepast om de negatieve gevolgen van toegenomen kennis te vermijden. Dit is lastig, omdat het moeilijk is om toekomstige problemen met de kennis van nu te voorspellen. Deze kennisparadox dwingt ons om na te denken over hoe informatie voor het algemeen belang wordt gebruikt. Zelfs als er geen nieuwe keuzes ontstaan na een doorbraak, kan het wel de manier waarop mensen de gevolgen zien bemoeilijken. Deze verandering in perspectief kan soms tot slechtere uitkomsten leiden.

Hoewel kennis kan versterken, kan het ook uitdagingen opwerpen bij samenwerking en gezamenlijke besluitvorming. Het is belangrijk om deze spanning te onderkennen om beleid en sociale overeenkomsten vorm te geven die ervoor zorgen dat de voordelen van kennis gedeeld worden.

Waarborgen van de wetenschap

Om de valkuilen van de "kennisvloek" te vermijden, moeten we voorzorgsmaatregelen treffen wanneer de wetenschap vooruitgang boekt. Deze studie wijst op de manier waarop kennis onbedoeld het welzijn van groepen kan schaden. Hier zijn enkele strategieën om te overwegen:

• Stimuleren van samenwerking en communicatie tussen mensen zodat kennis iedereen ten goede komt.
• Ontwikkelen van ethische richtlijnen voor het gebruik van nieuwe informatie in de samenleving.
• Ontwerpen van beleid dat groepsbelangen boven individueel gewin plaatst.
• Bevorderen van educatie en bewustwording om het bredere effect van keuzes te begrijpen.

De studie van Basu en Weibull suggereert dat kennis soms kan leiden tot eigenbelang dat de groepsbelangen overstijgt. Dit idee heeft praktische gevolgen. Mensen nemen vaak beslissingen op basis van hun begrip van risico's en beloningen. Wanneer deze kennis niet verstandig wordt ingezet, kan dit leiden tot uitkomsten die nadelig zijn voor de groep.

Overweeg hoe volksgezondheidsmaatregelen, zoals het dragen van maskers, werken. Als mensen alleen de persoonlijke lasten zien en de voordelen voor de groep niet begrijpen, kunnen ze weigeren mee te doen. De uitdaging is om te zorgen dat wetenschappelijke vooruitgang niet leidt tot een afname van samenwerking.

Wetenschap is van groot belang, maar moet gepaard gaan met vooruitziendheid. Het is noodzakelijk om toekomstige problemen te voorzien en maatregelen te treffen om mogelijke negatieve gevolgen tegen te gaan. Ethische en beleidsmatige kaders kunnen helpen om individuele acties in evenwicht te brengen met collectieve behoeften.

Het sturen van de toepassing van nieuwe kennis met een doordachte strategie kan negatieve gevolgen voorkomen. Naarmate de wetenschap steeds meer waarheden onthult, is het essentieel dat we maatregelen treffen om schade door misbruik te vermijden. Het erkennen van de mogelijke nadelige impact van wetenschappelijke kennis motiveert ons om deze voorzorgsmaatregelen te versterken en het welzijn van de gemeenschap te waarborgen.